ŚWIETA, ŚWIETA - ŚWIATECZNE ZWIERZETA I PRACE NINKI

NA POCZATEK DNIA PRZEDSTAWIĘ PRACE NINKI, KTÓRE WYKONAŁA W DOMU.

DZIĘKUJEMY!

Świąteczne Zwierzątka

Cele:

Poznawanie zwierząt kojarzonych z Wielkanocą

Doskonalenie kompetencji językowych

Rozwijanie logicznego myślenia

Stworzenie okazji do swobodnej ekspresji ruchowej

I. utrwalamy samogłoski z wykorzystaniem metody krakowskiej /dzieci znają / pokazujemy literkę dzieci wymawiają i pokazują ruchem twarzy./ podczas zabaw w przedszkolu wykorzystuję muzykę- wyślę Państwu na Messengera/

II. Rozmowa inspirowana opowiadaniem „ Bajeczka Wielkanocna”

Bajeczka wielkanocna (Agnieszka Galica)

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków. – Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki. – Daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło: – Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałązkach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk, puk!

I przygrzewało mocno. – Stuk, stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.

Teraz słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

– Co się stało? – zajączek przecierał łapką oczy.

– Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka?

Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.

– Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.

– Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zagubić w trawie.

– Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.

– To już święta, święta – szumiały wierzbowe kotki (…)

Rozwój myślenia przyczynowo - skutkowego, szukanie odpowiedzi na pytania:

Kogo budziło wiosenne słonko?
Kto obudził się jako pierwszy/drugi? wykorzystanie poniższych ilustracji
Jak możemy dokładnie opisać bohaterów opowiadania? np. bzie-puchate,białoszare, słoneczko - wiosenne, ciepłe, kurczaczek- zaspany zółty, baranek- wełniany, biały,zajączek - płochliwy szary.